(...) gdy dzieje się w życiu coś okropnego, można na chwilę zamknąć oczy i wyobrazić sobie, że ta sytuacja to portal, który prowadzi do czegoś lepszego, droga na mapie, której na razie nie możemy sobie wyobrazić.

Miłość na później
Mhairi McFarlane
Tłumaczenie Nina Dzierżawska
Wydawnictwo Muza
Data wydania 01/09/2021
Ocena 7/10

~~~

    Nie ukrywam, że początkowo przeraziła mnie objętość tej książki... Byłam przekonana, że momentami będzie nużąca, bo jak powieść obyczajowa mająca ponad 550 stron może być od początku do końca interesująca? Tymczasem okazało się, że nim się obejrzałam, przeczytałam całą książkę, jednocześnie nie nudząc się i ani przez chwilę nie odczuwając tego, że objętościowo jest sporych rozmiarów. 

    Książek z wątkiem udawanego związku na rynku pojawiło się już wiele. Z reguły tego typu powieści są przewidywalne i dosyć schematyczne. Nie będę ukrywać, że pod tym względem Miłość na później nie różni się od innych książek z motywem udawanej miłości. Bardzo szybko można przewidzieć jak ta historia się zakończy. Jednak ja od romansów oczekuję przede wszystkim dobrej zabawy. Chcę, aby taka książka sprawiła, że się zrelaksuję, wyłączę i po prostu psychicznie odpocznę. To wszystko dostałam od Miłość na później.

    Mhairi McFarlene stworzyła wciągającą historię, jednak pozbawioną fajerwerków. Nie znajdziecie tu wielu zwrotów akcji i zawrotnego tempa. Wszystko dzieje się powoli, bez pośpiechu, jednocześnie ta książka napisana jest w taki sposób, że trudno się od niej oderwać. Poza tym relacja głównych bohaterów rozwija się powoli, bez pośpiechu, co bardzo mi się podobało, bo przesłodzonych romansów mam na razie dosyć. Tak spokojnie rodzące się uczucie jest doprawdy miłą odmianą. ☺

    Miłość na później wciąga od pierwszej strony, czasami bawi, momentami porusza i przede wszystkim gwarantuje kilka naprawdę świetnie spędzonych godzin.

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Muza.

 (...) czekanie nie jest złe. Każdy na coś czeka. Na coś lub na kogoś. Oczekiwanie jest przyjemne, ale jak każda przyjemność może stać się nałogiem. A wtedy podporządkowujemy mu całe swoje życie. Uzależniony chce tylko tego, na co czeka. Jest w stanie poświęcić wszystko, każdego, nawet samego siebie, byle tylko dostać to, czego pragnie.

Właśnie dziś, właśnie teraz

    Z wielką przyjemnością sięgam po książki Karoliny Wilczyńskiej. Jej powieści są dla mnie gwarancją dobrze spędzonego czasu w gronie bohaterów tak dobrze wykreowanych, że wydaje mi się jakby byli z krwi i kości. Właśnie dziś, właśnie teraz pod tym względem nie odbiega od innych powieści Karoliny Wilczyńskiej, jakie miałam przyjemność przeczytać. W jej książkach niemal zawsze występuje bohater, który burzy krew czytelnika. W Właśnie dziś, właśnie teraz tych bohaterów było kilku i mimo że momentami przewracałam oczami, czytając o ich poczynaniach, doceniłam, że autorka umieściła ich w tej książce. Przede wszystkim dlatego, że oni byli irytujący w bardzo naturalny sposób. Nie da się ukryć, że tego typu ludzie chodzą po tym świecie, zapewne niejednokrotnie znaleźli się w naszym otoczeniu...
    Właśnie dziś, właśnie teraz to powieść o trzech kobietach, których życie wiecznie jest komuś podporządkowane. Śledziłam ich losy z przygnębieniem, ściskiem w gardle, podziwem (cierpliwości pozazdrościłaby im niejedna osoba) i złością, że zgadzają się na takie życie. Życie pełne wyrzeczeń, wewnętrznego cierpienia oraz chęci zadowalania wszystkich wokoło i zapomnienia w tym wszystkim o sobie, o swoich potrzebach i swoich pragnieniach.

(...) kłopot z czekaniem polega na tym, że wielu ludzi czeka na to, czego nigdy nie dostanie. I gdzieś na dnie podświadomości zdaje sonie z twego sprawę, więc celem staje się samo czekanie. A wtedy jest się jak opętany. Opętany czekaniem. 

    Tragedia złączyła losy trzech kobiet: Sabiny, na co dzień opiekującej się niedołężnym ojcem, Bronisławy, utrzymującej dorosłego syna i Soni, która prowadzi idealne życie, w którym z pozoru niczego nie brakuje. Każda z tych trzech kobiet doznała innych obrażeń fizycznych, jednak tak naprawdę złączyły je drobne skazy od dawna tworzące się na ich psychice. Tragedia, która początkowo wydawała się złośliwością losu, koniec końców okazała się szansą na odmienienie podporządkowanego życia. Odmienienia go właśnie dziś, właśnie teraz, bo nie warto zwlekać, gdy w grę wchodzi poprawa swojego życia, uwolnienie się od ciągłego czekania na coś, czego nigdy się nie dostanie.

    Właśnie dziś, właśnie teraz to powieść utkana ze stereotypów, którymi kiedyś byliśmy karmieni, i których często ciężko się wyzbyć, to historia pełna bólu, cierpienia, nieustannego czekania, wyrzeczeń oraz chęci zadowolenia wszystkich wokoło, zapominając o sobie i własnych potrzebach. To powieść o zmianach, na które nigdy nie jest za późno i o losie, który często wydaje się złośliwy, a tymczasem, gdy przyjrzymy się wszystkiemu bliżej, okazuje się, że daje nam szanse na lepsze życie. Na życie, które właśnie dziś, właśnie teraz można na nowo odbudowywać.

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Czwarta Strona.

 Wydaje nam się, że wiemy, jak wygląda miłość. Czytaliśmy baśnie i oglądaliśmy romantyczne filmy, które miały nas na nią przygotować. Kiedy jednak naprawdę się zakochamy, odkrywamy to uczucie na nowo, jakbyśmy wcześniej nic o nim nie wiedzieli.

Miłość szuka właściciela

Greenwich Park

Idealna rodzina

Taką, jaka jesteś to piękna, ciepła historia o uczuciu, które odnalazło wreszcie właściwą drogę.

Ty będziesz następna

Luna

    Uwielbiam książki Gabrysi Gargaś... Są niczym kocyk otulający serducho. Jej powieści są życiowe, poruszające i podnoszące na duchu, pozwalają czytelnikom odnaleźć cząstkę siebie w bohaterach. Nie inaczej jest z Luną, czyli najnowszą powieścią Gabrysi Gargaś. To, co wyróżnia tę książkę na tle innych powieści obyczajowych, to niebanalni bohaterowie, posiadający niesamowite pasje. Luna jest pilotką śmigłowca, natomiast Daniel jest żołnierzem Legii Cudzoziemskiej. Oboje dźwigają bagaże doświadczeń, oboje kochają swoją pracę... Podzieli ich wiele rzeczy, jednak połączy ich miłość. Czy będzie na tyle silna, by byli w stanie pokonać wszystkie przeciwności losu?
 

    Gabrysia Gargaś czaruje słowem i z każdą kolejną przeczytaną jej książką tylko utwierdzam się w tym przekonaniu. Gdy mam ochotę sięgnąć po prawdziwą, przepełnioną emocjami i angażującą powieść, od której trudno się oderwać, wiem, że wybór historii, która wyszła spod pióra Gargaś będzie strzałem w dziesiątkę. Luna to przejmująca powieść, w której główne skrzypce grają Luna i Daniel, ale całości dopełnia wiele wątków pobocznych, a to wszystko przedstawione jest w pandemicznej rzeczywistości. Nie spotkałam się jeszcze z powieścią, której akcja byłaby osadzona w dzisiejszych trudnych czasach. Muszę przyznać, że było to bardzo dziwne uczucie... Panująca na świecie sytuacja, opisana na kartach tej powieści wydawała się mało prawdopodobna, wręcz abstrakcyjna. Tymczasem to wszystko dzieje się za naszymi oknami i to już od ponad roku! Doprawdy przedziwne uczucie.

Prawo przyczyny i skutku głosi, że każda przyczyna ma swój skutek,

a każdy skutek staje się przyczyną czegoś innego.

Mięśnie się rozluźniają i Elissa opada na dno, Tej ciemności nie należy się bać, trzeba ją zaakceptować - i dziewczynka właśnie to robi.

 Sloan nie mogła ustać w miejscu. Wiedziona jakimś nakazem szła przez pomieszczenia w kierunku podwójnych drzwi. Paliło ją całe ciało, a im była bliżej, tym wyraźniej czuła zapach siarki, chemii i czegoś znajomego. Tak pachniały jej dłonie, kiedy przepływała przez nie magia.
Z pomocą artefaktu.
Igły Kościeja.

Wybrańcy

Wyborny trup

- Zjadłeś kiedyś coś żywego?

- Nie.

- To taka wibracja; małe, kruche ciepełko sprawia, że jedzenie jest szczególnie pyszne. Wyrywanie życia kęs po kęsie. Przyjemna świadomość, że to z twojego zamiaru, przez twoje działanie ta istota przestaje istnieć. Czujesz, jak ten skomplikowany, cenny organizm stopniowo się wykańcza, a jednocześnie zaczyna być częścią ciebie. Na zawsze. Fascynuje mnie ten cud. Ta możliwość nierozerwalnej więzi.