(...) wiedziała, że nie wolno oceniać po pozorach. Niezależnie od tego, czy młodzi czy starzy, wysocy czy niscy, brzydcy czy piękni, wysportowani czy grubi - wszyscy byli zdolni do czynienia dobra i - o czym wiedziała z doświadczenia - do zadawania bólu i cierpienia.

Sierota, bestia, szpieg
Matt Killeen

Atak to sekret skutecznej obrony; a obrona to planowanie ataku.

Sierota, bestia, szpieg to jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam w tym roku. Wywołała u mnie mnóstwo emocji. Byłam zła, wściekła, poruszona, oburzona, smutna, zszokowana, wstrząśnięta. Jednak pojawiły też się momenty, kiedy na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Wielokrotnie byłam podekscytowana i w napięciu kibicowałam głównej bohaterce. Przyznam szczerze, że pojawiło się kilka tak poruszających momentów, że wręcz błagałam, żeby nie skończyły się one źle. Wtedy w głowie rozbrzmiewało mi "To jest książka dla nastolatków, to nie może się tak skończyć, nie może, nie może, nie może." Były sytuacje, które były okrutne i rozrywające serce, jednak wszystko zostało opisane ze zdrowym umiarem. Młodymi (i starszymi) czytelnikami ta książka potrząśnie, da do myślenia. Opisy są wyważone i mimo dziejącego się (naprawdę!) piekła, uważam, że tę książkę powinien przeczytać każdy nastolatek. Ba! Po prostu każdy. Zarówno nastolatkowie jak i dorośli.

Czasy drugiej wojny światowej były, delikatnie mówiąc, trudne. Dzięki tej książce czytelnik uzmysłowi sobie jak cholernie jest szczęśliwy w dzisiejszych czasach, mając dach nad głową, kochającą rodzinę, pełną lodówkę i dobre zdrowie. Często zamartwiamy się, użalamy się nad sobą, nie potrafimy się z niczego cieszyć, wtedy powinno się sięgnąć po tego typu pozycje, które zadziałają jak wylany na głowę kubeł zimnej wody. Sierota, bestia, szpieg mimo trudnej tematyki, napisana jest w bardzo przystępny sposób. Akcja nie zwalnia tempa, jest mnóstwo zwrotów akcji, poruszonych zostało w niej wiele problemów. W tej książce znajduje się również cały wachlarz różnorodnych bohaterów- od parszywych, fałszywych, brutalnych zaczynając, na honorowych i odważnych kończąc. Nastolatkowie mimo trudnej tematyki powinni świetnie się w tej pozycji odnaleźć. Główną bohaterką jest młoda dziewczyna, z którą zdecydowana większość czytelników na pewno będzie się utożsamiała. Nawet chłopcy, bo Sara/ Ursula to postać niesamowicie pomysłowa, odważna, wysportowana i jest po prostu, a raczej aż człowiekiem honoru. Tak, tak moi drodzy, w dalszym ciągu piszę o piętnastoletniej dziewczynie. Akcja pędzi na łeb na szyje, momentami tak szybko, że z niecierpliwością przewracałam kolejne strony tej powieści. A końcówka to była, krótko mówiąc, petarda!

Musisz być bardzo ostrożna. Jesteś pchłą na grzbiecie tygrysa. Możesz sobie wmawiać, że jesteś jego częścią, ale jeśli będziesz za dużo skakała, zrzuci się z siebie razem z innymi.

Sarę polubiłam już od pierwszych stron. Urzekła mnie, mimo młodego wieku, odwagą i honorem, czego może pozazdrościć jej niejeden dorosły. W pełni się poświęca i dąży do postawionych sobie celów, nawet jeśli musiałaby poświęcić swoje życie. Jest zdeterminowana, przebiegła, szalenie inteligentna, sprytna, a wisienką na torcie jest jej uroda i rewelacyjne poczucie humoru. Sara stała się jedną z moich ulubionych bohaterek książkowych i wierzę, że zamieszka ona w sercu niejednego czytelnika.

Warto wspomnieć, że Sierota, bestia, szpieg to po części lekcja historii. Co prawda historia przedstawiona na kartkach tej powieści jest fikcją literacką, ale wiele momentów bazuje na relacjach naocznych świadków, opowiadaniach, książkach poświęconych tematyce drugiej wojny światowej czy dokumentach. Autor na ostatnich stronach napisał, że co prawda Sara nie istniała naprawdę, ale nastoletni szpiedzy owszem. Tak więc czytając tę pozycję nie ma szans, by przyswoić fałszywe informacje. Na dodatek, autor na ostatnich stronach poświęcił sporo uwagi większości ważniejszym wydarzeniom, które miały miejsce w książce i opisał jak to wyglądało naprawdę. Widać, że Matt Killeen porządnie przygotował się i zdobył ogromną wiedzę, zanim przystąpił do pisania tej powieści.

Piszę to z pełną odpowiedzialnością- ta książka to najmądrzejsza i najbardziej wartościowa młodzieżówka jaką czytałam. Naprawdę. Dlatego uważam, że Sierota, bestia, szpieg jest dla każdego i każdy niezależnie od wieku będzie nią zachwycony oraz wyniesie z niej wiele dobra, a emocje w czytelniku będą buzowały jeszcze długo po skończeniu tej pozycji. To co jest dla mnie ogromnym plusem to brak wątku miłosnego. Nie przypominam sobie żebym czytała jakąkolwiek młodzieżówkę, w której nie pojawił się żaden, nawet najmniejszy wątek miłosny. Sierota, bestia, szpieg to dowód na to, że można stworzyć pozycję pełną napięcia, akcji, jednocześnie wstrząsająca i porywająca, ale bez ckliwego romansu między bohaterami. Jak wspominałam wcześniej w tej książce zostało poruszonych wiele problemów. Oprócz drugiej wojny światowej i związanych z nią wielu przykrych i szokujących wydarzeń, pojawił się w tej pozycji również alkoholizm czy przemoc fizyczna jak i psychiczna. Sierota, bestia, szpieg pokazuje, że często brutalność, agresja i bezwzględność niektórych ludzi, spowodowana jest traumatycznymi wydarzeniami jakie miały miejsce w ich przeszłości. Pokazuje jak ważne jest, by się nie poddawać i próbować wyjść z każdej sytuacji. Pokazuje czym jest odwaga, honor i godność. Wartościowa, porywająca i do granic możliwości poruszająca książka, która zostanie ze mną na dłużej, a ja jeszcze niejednokrotnie do niej wrócę. Z niecierpliwością czekam na kolejną część! ♡

Druga wojna światowa. Niepokojący, ekscytujący klimat. Barwni, ciekawi i różnorodni bohaterowie. Ogrom poruszonych problemów. Zwroty akcji i ogromne napięcie. Honor, godność, odwaga. To wszystko znajdziecie w tej poruszającej książce. Mam nadzieję, że Was zachęciłam do sięgnięcia po tę pozycję. Uwierzcie mi na słowo, nie będziecie zawiedzeni!

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina.

Owszem, przeszłość wpływa na teraźniejszość. Ale jej nie tworzy. Tworzysz ją ty. Tylko ty. Swoim zachowaniem, słowami i myślami. Tymi ostatnimi najbardziej.

Sekrety i kłamstwa

Sylwia Trojanowska

W tej książce nie znajdziecie nudnych i długich opisów, natomiast przeważają dialogi, które są bardzo dynamiczne i żywe. Nie będziecie mieli również czasu na nudę, bo w tej powieści ciągle się coś dzieje. Pojawiło się również kilka zwrotów akcji i zwłaszcza jeden z nich sprawił, że moja szczęka nieco opadła. Zżyłam się z bohaterami, a zwłaszcza z moją imienniczką, która została brutalnie poturbowana przez los. Życie ciągle rzucało jej kłody pod nogi, a ja ze wszystkich sił pragnęłam by w końcu wszystko poszło po jej myśli. Natomiast Ludwika polubiłam od samego początku. Owszem, jest zgryźliwy, gburowaty i wydaje się wyobcowany, ale po poznaniu jego historii stwierdzam, że ma do tego pełne prawo. Bez względu na wszystko bije od niego miłość do wnuczki. Jego decyzje i pomysły może nie są zrozumiałe i przemyślane, ale bez wątpienia kieruje nim bezgraniczna miłość. Za to go uwielbiam.

Do zakochania jeden rok
Joanna Szarańska

Mama
Quentin Gréban, Helene Delforge

Jedno z najważniejszych słów na świecie. I jedno z najpiękniejszych. Słowo wyjątkowe. Imię wspólne dla miliardów kobiet. Które wyraża miłość, czułość, bliskość, czasem tęsknotę. Mam jest tyle, ile dzieci. I kiedy je tulą do siebie, na wszystkich kontynentach wszystkie mamy są do siebie podobne.

(...) Kiedy ty się zjawiłaś, ja wcale
nie mówię: "Chciałam jeździć po świecie, ale...".
Mówię: "Tylko z tobą podróżować jest miło".
Nie jesteś przeszkodą, jesteś moją siłą.
Nie jesteś ciężarem, jesteś talizmanem.

Do widzenia, młody tato.
Uciekłeś jeszcze przed żniwami.
Byliśmy we dwoje.
Teraz jestem sama.

Nie, dziś jesteśmy we dwie.
Horyzont lśni przed nami jak złoto.
W moich ramionach jest przyszłość.
Właśnie śpi.

Nie jestem w stanie opisać emocji jakie mną targały podczas czytania tej książki. Dlatego też, postanowiłam w tej recenzji napisać trzy wiersze, które mam nadzieję przekonają Was do zakupienia tej pozycji. Tę książkę każda mama powinna mieć, naprawdę. Dlatego jeśli zbliżają się urodziny waszej mamy, babci, albo wasza koleżanka jest w ciąży to już macie prezent- uwierzcie mi na słowo, ta książka poruszy niejedno serducho!

"Kiedyś będę miała zmarszczki.
Zmarszczki, choroba, krucha pamięć - to będzie moje życie.
To nie jest powód do szczególnej radości, ale wiem, że mogę stawić temu czoło.
Przeraża mnie natomiast, że kiedyś nie będziesz chciał mnie odwiedzać.
Że będziesz do mnie przychodził z obowiązku, spoglądając na zegarek.
Albo gorzej - że i ja będę liczyć mijające sekundy,że nie będę mogła się doczekać, aż wyjdzie
ten nieznośny gość, który był moim dzieckiem.
Dlaczego o tym myślę?Jeszcze jesteś mały, a ja już się boję tej starty.
To się nie zdarzy.
Bo wykorzystuję każdą minutę z tobą.
To właśnie teraz sadzimy ziarenka przyszłych godzin.
Mam nadzieję, że zakwitną."

Przepiękne ilustracje świetnie dopełniają cudowną treść. 
Zresztą... zobaczcie sami ♡

Polecam, polecam, polecam! ♡

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina.

Matki to coś potrzebnego jak powietrze i woda (...). Nawet papierowe, wyimaginowane matki są lepsze niż nic. Matka to miejsce, gdzie można odłożyć serce. Przystanek, na którym można odzyskać oddech.

Dachołazy
Katherine Rundell

Bohaterowie są mocną stroną tej powieści. Najbardziej polubiłam Charlesa, Sophie i chłopca, którego imienia Wam nie zdradzę i nie napiszę o nim nic, bo warto poznać go samemu na kartkach tej powieści. Charles sypie dobrymi radami i złotymi myślami jak z rękawa. Zawsze w pełnej gotowości by pomóc Sophie i wysłuchać jej przemyśleń czy szalonych pomysłów. Z resztą, jak można nie pokochać bohatera, który daje dziecku na dwunaste urodziny stos książek, a dokładniej dwanaście. Każda jest innego koloru i w dodatku w skórzanej oprawie. Przy okazji mówiąc, że "dwanaście lat to odpowiedni wiek, żeby zacząć kolekcjonować piękne rzeczy. (...) To, co przeczytasz w twoim wieku, zostanie w tobie. Książki są łomem, którym wyważysz drzwi świata." Z drugiej zaś strony jak można nie polubić dziecka, który z takiego prezentu wręcz skacze z radości. Sophie to nieokiełznana nastolatka, posiadaczka niewyczerpalnych pokładów energii, optymistka, momentami buntowniczka i wielka marzycielka.

Może właśnie tak działa miłość. Może miłość nie jest po to, żeby ktoś czuł się wyjątkowy, tylko  żeby był odważny. Miłość jest jak woda na pustyni albo jak pudełko zapałek w ciemnym lesie. Miłość i odwaga (...), dwa słowa, które oznaczają to samo. Może nawet nie potrzeba, żeby druga osoba była przy tobie. Wystarczy, żeby żyła gdzieś w świecie. Jej matka zawsze w ten sposób funkcjonowała. Była miejscem, w którym Sophie mogła odłożyć swoje serce, przystankiem na odzyskanie tchu. Zestawem gwiazd i map.